In gesprek met Nora van Klingeren

Interview Gerda van Bockxmeer

Nora van Klingeren

Nora heeft haar woning en atelier in de Houthavens, een wijk waar het gonst van de bouwactiviteiten. Ze heet me welkom in haar atelier op een aparte verdieping in haar woning.

Ik zie een grote werktafel, een flinke machine om te vilten en manden vol met de mooiste kleuren wol.

Nora maakt grote wandkleden van vervilte wol meestal in combinatie met zijde. Haar onderwerpen kunnen van alles zijn maar hebben vaak te maken met haar reizen zoals onlangs naar Alaska en Georgië en IJsland. Als het om een opdracht gaat zoekt ze aansluiting bij de wensen van de opdrachtgever en de woning waarvoor het wandkleed bedoeld is. Samen met de opdrachtgever komt er dan een ontwerp tot stand, dat is spannend en levert vaak een onverwacht resultaat op.

Bij het vilten legt Nora meerdere lagen: als eerste de zijde die zij zelf eerder heeft beschilderd en gezeefdrukt en dan een paar lagen wolvezels over elkaar, tot slot komt de zijde. Met zeep en wrijven krimpt de wol met ongeveer 25%. Ze doet dit bij voorkeur op de machine die een breedte heeft van 2,50 mtr. De zijde krimpt niet mee, maar rimpelt, dit geeft een mooie structuur aan het oppervlak.

Nora heeft oorspronkelijk Bouwkunde gestudeerd maar is op textielvlak grotendeels autodidact, wel heeft ze een workshop gevolgd bij Claudy Jongstra.

Sjaals maakt Nora van transparante zijde die ze bedrukt d.m.v. zeefdruk. Ze verkoopt ze via enkele museumwinkels, in haar ontwerp sluit ze aan bij de collectie van het museum.

Kunstenaars die haar inspireren: Cobra-groep, Picasso en de Georgische kunstenaar Pirosmani.