Jos Dijkman
JOS DIJKMAN
“Boven de deur van het instituut waar ik de vooropleiding voor De Rijksakademie volgde; “De Academieklas”, stond geschreven: “Tekenen is mijn spreken en schrijven.”
Zo voel ik dat nog steeds.
Tekenen en schilderen is voor mij als ademen.
Daarom heb ik ook vaak een schetsboekje bij me, om zo te noteren wat mij boeit in mijn omgeving.
“Binnen mijn werk doorkruisen vaak diverse thema`s elkaar. Het werken naar observatie uit mijn omgeving of de natuur en de onderwerpen die ontstaan uit mijn herinnering of verbeelding. Om soms een wereld te scheppen die alleen in mijn fantasie bestaat.
Tekenend of aquarellerend, veelal op buitenlocatie `s geef ik weer wat mij boeit. Mens en dier, het landschap of de bouwwerkzaamheden in of rond Amsterdam. Maar ook de straatmuzikanten uit Mongolië onder de poort van Het Rijksmuseum waren jarenlang het onderwerp van mijn schilderijen en aquarellen en tekeningen.
Ook was ik voor korte tijd het experimentele pad op gegaan om op andere wijze uitdrukking te geven aan de beelden in mijn hoofd met ongewone materialen als grillige takjes, blaadjes en grassen. Zo ontstonden mijn assemblages, “ruimtelijke tekeningen” waarbij ook het spel van licht en schaduw een belangrijke rol speelde. Het werden assemblages van tijdelijke aard welke ik fotografeerde en zo als foto bleven bestaan. Slechts enkele assemblages lijmde ik op papier omrand door een “baklijst” van papier en zijn dan ook permanent van aard.
